Villa Grigoria. - Mytia

Mallorie glimlachte. Ze gleed er met haar hand overheen. "Het staat je echt geweldig!" zei ze glimlachend tegen hem. "Je hoeft er niet zo rood om te worden hoor, het staat je echt heel erg goed." zei ze tegen hem. Mallorie glimlachte lief naar hem, ze vond het zo ontzettend gaaf. Mallorie deed eventjes een dingetje goed en keek naar hem. "Perfect."

Evra grinnekte verlegen na de woorden van Mallorie. "Zullen we gaan eten?" vroeg hij en klapte in zijn handen. Meteen kwamen de bedienden het eten serveren. Hij begeleide Mallorie naar haar stoel en schoof die naar achteren. Toen Mallorie zat ging ook hij zitten, direct naast haar.

Mallorie knikte en glimlachte. Ze ging zitten en keek naar Evra die direct naast haar kwam zitten. Ze bedankte de bedienden voor het eten en keek vervolgens naar Evra.Ze wachtte tot hij begon met eten, zoals het hoorde. Ze genoot er nu al van, gewoon om wat hij gedaan had. Het was geweldig.

Evra keek naar zijn bord met eten en trok zijn wenkbrauwen op. Hij had nog nooit zo gegeten. Er lagen grote ovalen gele dingen op zijn bord. Hij prikte er in 1 en die viel door de midden. Toen pakte Evra de lepel en stak het halfe gele ding in zijn mond.

wat is eht?

Aardappel =.="

SORRY. Ik wist het even niet, ik hou me niet zo met eten bezig. XD En ik prak ze altijd. D:
--

Mallorie grinnikte kort eventjes. Ze pakte zijn hand waar de lepel in zat en nadat hij de aardappel in zijn mond gestopt had maakte ze zijn lepel van hem los. "Die hoef je niet met een lepel te eten. Gewoon met een vork. Met deze saus erover zijn ze trouwens nog iets lekkerder" Zei Mallorie en ze schoof hem de jus toe. Ze keek naar hem met een glimlach.

Evra knikte. Hij lachte breeduit en zei: "Dankje." Hij deed het vreemduitziende sausje erover en nam een hap met de vork. Zijn gezicht begon te stralen. "Lekkkkerrrrr!"

Mallorie glimlachte. "Mooi." zei ze glimlachend. Zelf nam ze rustig een hap van het vlees dat op haar bord lag. Ze keek vaak opzij naar Evra, glimlachend. Ze vond het echt leuk dat hij dit geregeld had. Nog altijd vond ze ook dat het pak hem goed stond. Haar hand stak zich uit naar haar glas rode wijn en ze nam er een slokje van.

Evra zag dat Mallorie keek en bloosde. Toen keek hij gauw weer naar zijn bord. Hij zag dat Mallorie het glas pakte en hij kopieërde haar. Hij vond de rode vloeistof lekker. Hij proefde eens goed en het kwam hem bekent voor. Wat was het ook al weer? "Achja, wijn!" Helemaal trots keek naar Mallorie en glimlachte breed. Had ze gezien dat hij wijn dronk? Nu was hij echt chiqe.

Mallorie keek naar hem en glimlachte. Ze gaf een zacht tikje met haar glas tegen het zijne. "Proost." zei ze zachtjes tegen hem. Mallorie vond het leuk hoe hij deed, het stond hem ergens wel. Natuurlijk was Mallorie dit meer dan gewend, ze leefde zo, ze hield van deze manier van leven. Mallorie keek naar Evra. "Bevalt het je een beetje?" vroeg ze hem rustig.

"Ja, waarom niet?" zei Evra lachend. "Dit is geweldig!" Hij knipoogte naar haar en zette zijn glas terug. Hij had het leeggedronken. Lief streelde Evra Mallorie's hand.

Mallorie glimlachte. "Mooizo." zei ze tegen hem met een lieve glimlach. Zijn gestreel over haar hand voelde prettig en Evra's glas was door een van de bedienden al verwijderd en herplaatst met een nieuwe, wel dezelfde, inhoud erin. Tja, ze waren het gewend te doen aangezien Mallorie ook nog wel eens veel wilde drinken. Maar ze wisten ook allemaal dat Mallorie ze erg dankbaar was en ze zeker ook niet als oud vuil behandelde en dat ze ook best wat tegen haar mochten zeggen. Dat maakte Mallorie ergens toch nog wel aardig.

Evra trok zijn hand terug om het nieuwe glas aan te pakken. Hij zette het wiebelig neer. Toen bedacht hij zich en goot het in 1 teug naar binnen. Hij vroeg of hij meer mocht en keek Mallorie aan. Hij was al niet meer nuchter, maar er was wel wat meer voor nodig om Evra klein te krijgen met alcohol.

Mallorie keek naar Evra en glimlachte naar hem. Ze zag dat hij het in een teug naar binnen goot terwijl zij nog maar net haar eerst glas leeg had en een nieuwe gevulde kreeg. Ze glimlachte en nam er een slokje van. "We hebben ook iets sterkers als je dat liever hebt.."zei ze tegen hem met een glimlachje. Mallorie nam nog een slokje en keek naar Evra. Ze vond het niet erg dat hij veel dronk, zou hem vast nog gezelliger maken.

Evra kreeg een blos op zijn wangen toen Mallorie zei dat ze ook wat sterkers had. "Als dat zou mogen..?" Hij giegelde een beetje. Niet zo'n meisjes achtige giegel, maar een schattige kleine glimlach giegel.

Met een handbeweging riep ze Conor bij zich. Ze fluisterde wat in zijn oor en nog geen minuutje later kwam hij met een dienblad aan met twee glazen en twee flessen. "Ik denk dat dit het beste is wat we hebben, deze wodka en deze whisky. Natuurlijk kan ik ook kijken of we andere dingen hebben maar ik stuur ze liever niet de kelder in." zei Mallorie glimlachend. Ze liet haar hoofd op haar hand steunen en keek naar Evra, zelf zou ze natuurlijk met hem meegaan erin.

Evra staarde wat verward naar zijn bord. Zou er iets engs in de kelder zijn? Hij haalde zijn schouders op. Hij pakte de fles wodka en zong zachtjes: If wodka was water and I was a duck, I swom to the bottom and never came up. But wodka is not water and I'm not a duck, so give me the bottle and shut the hell up. Hij was niet goed in Engels maar dat maakte niet uit. Hij schonk 1 van de glazen helemaal vol en gooide het in 1 keer achterover. Daarna schonk hij bijde glazen in.

Mallorie luisterde vol plezier naar zijn zacht gezongen liedje en dronk het zelf redelijk snel op maar niet in een keer zoals Evra eerst gedaan had bij zichzelf. Ze had een van de ingeschonken glazen uiteindelijk gepakt en keek naar hem. "Ik ga natuurlijk met je mee als je wat sterkers drinkt." Zei Mallorie met een speels glimlachje. Haar staart bewoog vrolijk heer en weer. Ze deed het niet expres, soms was het net zoals haar wimpers die uit zichzelf knipperden, zo bewoog haar staart soms ook vanuit zichzelf.

Evra keek over de rand van zijn glas naar Mallorie. "Zullen we een kijkje nemen of zit er iets engs?" hij glimlachte. Hij was toe aan wat drank. Hij likte zijn lippen af.

Mallorie keek Evra glimlachend aan. "Hmm, dat kunnen we wel doen, dan kan jij bepalen over er iets engs zit." zei Mallorie grijnzend tegen hem. Ze nam nog een slokje en keek naar Evra, met een uitdagende glimlach.

Evra grinnekte. Hij stond op en liep richting de kelder. Hij kipte het licht aan, maar dat deed het nuet. "Oh lol," zei hij," Het licht doet het niet." Hij begon te,lachen. Hij was al best aangeschoten.

Mallorie moest even grinniken toen ze merkte dat Evra al aangeschoten was. Hoewel het bij haarzelf nog wel meeviel kon daar verandering in worden gebracht. Snel liep ze richting een olielamp en deed deze aan met een lucifer. "Zo.. licht." zei ze grijnzend.

Jaha Vladimir is ook weer actief! XD
-------

Evra pakte de olielamp aan. Hij giegelde weer. Hij wist niet waarom, maar hij moest gewoon lachen. Hij liep voorzichtig de trap af. "Hmmm.." zei hij," Het ruikt een beetje muffig." De laatste traptrede was wat glad. "Pas op!," zei hij tegen Mallorie," De laatste tree is glad.."

Yay!
-

Mallorie volgde hem en glimlachte eventjes. Bijna gleed ze alsnog van de laatste trap trede maar ze wist zich vast te grijpen. Kort grinnikte ze eventjes. "Dankje." zei ze grijnzend. Nog altijd liep ze rond in de prachtige jurk van Evra en de hakken tikten soms zachtjes op de vloer.